[ Study in Sogang ] - ทำไมถึงมาเรียนภาษาเกาหลี

ทำไมถึงมาเรียนภาษาเกาหลี?

หลังจากที่ย้ายตัวเองไปเรียนภาษาเกาหลีที่ประเทศเกาหลี นี่เป็นคำถามที่เราได้ยินมามากกว่า 1,000 ครั้ง แต่เหตุผลที่เรามาเรียนภาษาเกาหลีนั้นเราจะไม่พูดถึงเพราะกลัวมันไม่สนุกและมันก็สั้นมากจนไม่รู้จะบอกทำไม (อิอิ) วันนี้เราจึงขอพูดถึงเพื่อนร่วมห้องเรียนภาษาเกาหลีของเราค่ะ ว่าถ้าเราไปเรียนภาษาเกาหลีที่เกาหลีนั้น ส่วนใหญ่เพื่อนมาจากที่ไหนกันบ้างและอะไรเป็นเหตุผลที่ทำให้เขามาเรียนภาษาเกาหลีถึงประเทศเกาหลีกัน

ตอนเรียนกึบ 1 หรือภาษาเกาหลีเลเวลแรกที่ซอกัง เรามีเพื่อนในห้องทั้งหมด 13 คน แน่นอนว่าไม่มีคนเกาหลีในห้องนี้ นอกจากอาจารย์ผู้สอน ... ตามรูปเลยค่ะ เราไม่ขอบอกว่าใครเป็นใคร ไม่ชี้นำค่ะ เปิดโอกาสให้คนอ่านได้เดา (เพื่อ? 55) เอาล่ะ มาเริ่มจากคนแรกกันเลย

1. นาตาลี

นาตาลีเป็นผู้หญิงตัวสูงจากประเทศฮ่องกงค่ะ เรายังจำวันแรกที่เจอนาตาลีได้ดี เพราะนาตาลีเป็นเพื่อนคนแรกในห้องที่เราคุยด้วย แม้นาตาลีจะอายุ 30 แล้ว แต่นาตาลีไม่อยากให้ใครเรียกว่าออนนี่ค่ะ นาตาลีบอกว่าเราเพื่อนกัน ไม่ใช่เกาหลีไม่ต้องแคร์อายุ (5555)  นาตาลีมาเรียนภาษาเกาหลีที่ซอกังเพราะว่าแฟนเป็นคนเกาหลี นาตาลีเจอแฟนที่ออสเตรเลีย ก่อเกิดสร้างสัมพันธ์รักจนตกลงปลงใจย้ายมาอยู่ที่เกาหลี เตรียมตัวสร้างชีวิตคู่ด้วยกัน นาตาลีจึงต้องเรียนภาษาเกาหลี หลักๆ เลย นาตาลีบอกว่าอยากคุยกับแม่สามีให้รู้เรื่อง โรแมนติคป่ะล่ะ J

2. นิกกี้

นิกกี้เป็นมัคเน่ของห้องเรา เด็กหนุ่มอายุ 19 ปีจากอินโดนีเซียแต่โปรไฟล์น้องแกไม่ธรรมดามากๆ ค่ะ นิกกี้เป็นลูกชายของทูต ชีวิตของนิกกี้เลยผุดๆ โผล่ๆ ประเทศนั้น ประเทศนี้อยู่บ่อยๆ ประเทศนี้ปี ประเทศนั้นสองปีบ้าง ทำให้นิกกี้ต้องเรียนรู้ภาษาใหม่ๆ ตลอด รอบนี้พ่อน้องเขาย้ายมาเกาหลี น้องเขาเลยต้องมาเรียนภาษาเกาหลีเอาไว้ นิกกี้เป็นเด็กหัวไวและฉลาด แต่จำได้ว่าหลังจากขึ้นกึบ 2 ได้ไม่นานนิกกี้ก็ต้องย้ายไปประเทศอื่นอีกแล้ว นิกกี้เคยบอกว่าไม่ชอบชีวิตแบบนี้ ไปอยู่ที่ไหนก็อยู่ได้ไม่นาน เพื่อนไม่ค่อยมี พอเริ่มสนิทก็ต้องลากันแล้ว ... เกาหลีคงเป็นอีกหนึ่งที่ ที่ทำให้นิกกี้คิดแบบนั้น

3. คาริม

คาริมเป็นชาวเดนมาร์ก เมืองผู้ดีติดระดับคุณภาพชีวิตดีของโลกก็มา มาไกลด้วย คาริมเป็นมนุษย์อายุ 20 ปีที่ได้คุยด้วยแล้วไม่เหมือนคุยกับคนอายุ 20 น้องเป็นเด็กที่เจ๋งมาก ที่มาเรียนที่เกาหลีก็ไม่ได้มีอะไรมาก จบไฮสคูลแล้วแต่ยังไม่อยากต่อมหาลัย เลยหาประเทศสักประเทศไปอยู่เพื่อเปิดโลก และเกาหลีเป็นตัวเลือกของคาริม คาริมเคยบอกเราว่า ไม่อยากเรียนมหาลัย เพราะรู้สึกว่าไม่จำเป็น คาริมชอบการเล่นเกมออนไลน์มาก และตอนนั้นคาริมทำงานกับบริษัทเกม เวลาเราพูดภาษาอังกฤษกับน้องแล้วสำเนียงหรือการออกเสียงมันผิด คาริมจะแก้ให้เราด้วย (ฮ่าๆ) สรุปง่ายๆ คาริมมาเรียนภาษาเกาหลีที่เกาหลีเพื่อเปิดโลกนั่นเอง

4. เจมมี่

เจมมี่เป็นเพื่อนชาวฮ่องกงที่เราสนิทด้วยที่สุดในห้อง แม้จะอายุมากกว่าเราสองปีแต่เราไม่เคยเรียกเจมมี่ว่าออนนี่ เจมมี่เป็นแฟนคลับของวงโซนยอชิแด ไม่ใช่แฟนคลับธรรมดาแต่เป็นแอดมินไซต์ดังๆ ของเมมเบอร์ในวงด้วย เมนของเจมมี่คือยุนอา เจมมี่ต้องไปตามถ่ายทุกครั้งเวลาที่โซนยอมีงาน วันไหนมีงานหลังเลิกเรียนเจมมี่ต้องแบกเก้าอี้(ติ่ง)และกล้องกับเลนส์ตัวบิ๊กๆ มา และถ้าเวลาตรงกับที่ต้องมาโรงเรียนเจมมี่ต้องโดดไป เพราะภาระหน้าที่ของการเป็นแอดมินนั้นค้ำคอ (ฮ่าๆ) เจมมี่เคยบอกเราว่าไม่ได้อยากมาเรียนเลย แต่เพราะยุนอาต้องมาเรียน (ฮ่าๆ)

5. มอริ

มอริเป็นชาวอิหร่าน อายุอานามก็ราวๆ 40 ปี แต่มอริไม่ยังไม่ท้อแท้ที่จะเรียนหรือศึกษาเพิ่มเติมค่ะ เราไม่ค่อยสนิทกับมอริเท่าไหร่ แต่มีเหตุการณ์ที่ได้จับคู่สอบสนทนาด้วยกัน เลยมีโอกาสได้คุยกันมากขึ้น มอริเป็นมนุษย์เงินเดือนที่ประเทศของเขานั่นแหละค่ะ แต่เจ้านายจะเข้ามาขยายกิจการอะไรสักอย่างที่เกาหลี เลยให้มอริมาเรียนภาษาเกาหลี ออกค่าเรียน ค่าที่พักให้หมดและทุกๆ สัปดาห์ มอริต้องรายงานว่าตอนนี้ภาษาเกาหลีของเขาคืบหน้าไปมากน้อยแค่ไหนแล้ว นอกจากจะเรียนแล้วมอริยังทำงานเป็นการ์ดที่ผับในวันสุดสัปดาห์ด้วย มีเหตุการณ์นึงที่เราจำได้เกี่ยวกับมอริในวันสอบปลายภาคของกึบ1 เพื่อนในห้องสอบเสร็จกำลังเก็บของออกจากห้อง แล้วเหมือนไปรบกวนสมาธิเขาในการสอบ พอออกจากห้องสอบมา มอริออกมาว่าเพื่อนคนนั้นแบบอารมณ์ฉุนเฉียว หงุดหงิดมาก ตอนนั้นเราแอบไม่ชอบเขาไปเลย แต่พอหลังจากนั้นเขาก็มาขอโทษ และบอกว่าเขาเครียดมาก เขาจะสอบตกไม่ได้เพราะเจ้านายคาดหวังกับเขามาก เขามาบอกว่าคนอื่นอาจจะมาเรียนที่นี่สนุกสนาน หาเพื่อน แต่สำหรับเขามันคือ Future… ทำให้ตอนนั้นเราเข้าใจว่าทำไมเขาถึงเครียด และเพื่อนคนๆอื่นๆ ที่โกรธเขา ก็หายโกรธไป

6. โยต้า

โยต้า เป็นสาวกรีกตัวสูง ผมยาว อายุมากกว่าเราประมาณนึงค่ะ โยต้ามาเรียนภาษาเกาหลีเพราะต้องการทำงานที่เกาหลี เรามีโอกาสได้คุยกับเขาชุดใหญ่ๆ เกี่ยวกับเศรษฐกิจที่ประเทศของเขา โยต้าเล่าว่า บ้านเมืองของเขากำลังแย่ คนตกงานกันเยอะมาก แค่ภาษาอังกฤษไม่เพียงพอให้เขาเอาไปประกอบอาชีพอะไรได้ และเขาก็ไม่สามารถทำงานอะไรที่กรีกได้ เพราะเงินเดือนน้อยมาก ประเทศเขากำลังแย่ เขาเลยต้องออกมาหาโอกาสที่ประเทศอื่นๆ โยต้าบอกเราว่าถ้าเขาทำงานที่กรีกตอนนี้ เขาจะได้เงินเดือน น้อยกว่า 15000 บาท ของบ้านเราอีก .. มีเรื่องนึงที่เราจำได้เกี่ยวกับโยต้า โยต้าเคยชวนเพื่อนๆ ในห้องกินข้าว เขาบอกว่า เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อมาเรียนๆ อย่างเดียวนะ We need to make friend ... ประโยคนั้นของโยต้าทำให้เราคิดอะไรได้บางอย่าง ...ใช่..เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อเรียน การรู้จัก การเรียนรู้คนอื่นๆ การสร้างมิตรภาพ เป็นอีกเรื่องนึงที่สำคัญ

7. วินนี่

วินนี่เป็นสาวน้อยชาวมาเลที่พูดได้ 5 ภาษา ... O.o เรายังจำได้ดีว่าบทสนทนาแรกที่วินนี่คุยกับเราคือ How many languages can you speak? เรานี่เอ๋อไปห้าวิได้ นับยังไงก็เหมือนเราจะพูดได้แค่ภาษาไทย ภาษาเดียว (ฮ่าๆ) วินนี่เป็นลูกครึ่งมาเลย์-จีน ทำให้วินนี่พูดได้ทั้ง มาเลย์บาฮาซ่า จีนแมนดาริน จีนกวางตุ้ง ภาษาอังกฤษและ ภาษาเกาหลี ... ช็อคไปเลยดิ วินนี่มาเรียนภาษาเกาหลีเพื่ออยากรู้และพักผ่อนค่ะ วินนี่อายุมากกว่าเราปีเดียวแต่เขาหน้าเด็ก เราเคยถามวินนี่ว่ารู้จัก AEC ไหม วินนี่บอกว่าไม่... แต่ไม่เป็นไร วินนี่พูดได้ 5 ภาษา รอดตายแล้ว (ฮ่าๆ)

8. เอด้า

เอด้าเป็นออนนี่ฮ่องกงค่ะ เอด้าเป็นคนไนซ์และเฟรนลี่มากๆ เอด้าตั้งใจมาเรียนภาษาเกาหลีเพื่อเอาไปทำมาหากินนี่แหละ แม้จะยังไม่รู้ว่าจะไปทำงานด้านไหน แต่เอด้าก็ตั้งใจมาเรียนจริงจัง เพื่อเอาไปใช้ในประเทศของตัวเอง แต่พอเรียนถึงเลเวล 2 เอด้าก็ต้องรีบกลับฮ่องกง ตอนนั้นที่เกาหลีมีไข้หวัดระบาด คนฮ่องกง คนจีนจะตื่นกลัว ตื่นตัวกันมากเพราะประเทศเขาเคยมีคนเสียชีวิตด้วยไข้หวัดพวกนี้เยอะ แม่เอด้าเป็นห่วงมาก เลยสั่งให้กลับประเทศด่วน 

9. กวานชิน

กวานชินเป็นเพื่อนชาวไต้หวัน  มองเผินๆ กวานชินดูเป็นผู้หญิงธรรมดาทั่วไปมากๆ แต่อยู่กันไปมา อ้าว กวานชินเป็นนางงามของไต้หวันสะงั้น ... กวานชินมาเรียนภาษาเกาหลีเพื่อหาความรู้เพิ่มเติมและท่องเที่ยว กวานชินเป็นเพื่อนอีกคนนึงที่ตั้งใจเรียนภาษาเกาหลีมาก แม้การออกเสียงจะยากสำหรับเขา แต่เขาพยายามมาก เราได้เรียนกับกวานชินอีกครั้งตอนเลเวล 4 ตอนนั้นกวานชินพัฒนาขึ้นมากจากตอนแรก

10. ไท

ไทเป็นชาวบราซิลที่หลงใหลใน K-Pop มากๆ รู้จักทุกวง...ถ้าจำไม่ผิดไทชอบ BAP ไทอายุยังไม่ถึง 20 ในตอนนั้นมาเกาหลีเพื่อมาหาศิลปินที่รักและมองหาอนาคตของตัวเอง ไทรักในการเขียน เรามีโอกาสได้คุยกับไทจริงๆ จังๆ ในวันสุดท้ายของการสอบจบเลเวล 1 ไทอยากเรียนปริญญาที่เกาหลี กำลังอยู่ในขั้นตอนหาทุนมาเรียน ไทอยากเรียนสายไอทีและวางแผนจะเขียนหนังสือเป็นงานอดิเรก เราเคยไปซื้อหนังสือกับไท ไทชอบอ่านนิยายมาก แนะนำได้เป็นสิบๆ เรื่องภายในไม่กี่นาที ไทเคยไปฝึกงานที่โรงพิมพ์ที่ประเทศของเขา ไทบอกเราว่า ไม่ได้เงินแต่มีความสุขมาก และเราก็สัมผัสได้ว่าเขามีความสุขจริงๆ เพราะสีหน้าที่เขาเล่าในตอนนั้น วันนี้เรายังจำได้ ไทเรียนภาษาเกาหลีถึงแค่เลเวล 1 และซื้อหนังสือตั้งใจไปเรียนด้วยตัวเองที่บราซิล เราไม่รู้ว่าไทได้กลับไปที่เกาหลีแล้วหรือยัง แต่ก็หวังว่าไทคงได้เดินตามทางที่ตัวเองชอบ

11. พี่ป๋วย

เรียกแบบนี้รู้เลยว่าเป็นคนไทยนี่เอง พี่ป๋วยเป็นคนไทยค่ะ ห้องเรามีคนไทย 2 คน คือพี่ป๋วยและเรา  ส่วนใหญ่ทุกห้องจะมีคนไทย แต่ไม่มาก ไม่เกิน 2 คนต่อห้อง พี่ป๋วยมาเรียนภาษาเกาหลีเพราะชอบเกาหลี และมาพักผ่อนหลังจากใช้ชีวิตเครียดๆ ที่ไทย พี่ป๋วยเรียนถึงเลเวล 2 ก็กลับไทยไปก่อน ตอนเรียนเราแอบมาสายบ่อย พี่ป๋วยก็คอยช่วยชีวิตไว้ 

12. พารา

พาราเป็นชาวฝรั่งเศส  พาราตั้งใจมาเรียนภาษาเกาหลีเพื่อจะเรียนต่อมหาลัยที่นี่ ตอนนั้นที่คุยกัน พาราอยากเรียนด้านกฏหมาย ไม่รู้ตอนนี้ยังไง พารามีญาติเป็นคนไทยด้วย พารามาไทยหลายครั้ง ช่วงที่เรียนด้วยกัน พาราไปเที่ยวไทยตอนพักเบรคสั้นๆ เอารูปมาอวดเราใหญ่ บอกว่าไปเชียงใหม่มา สนุกมาก ชอบเมืองไทย ... ตอนนี้พาราทำบล็อกและวีดีโอเกี่ยวกับชีวิตของชาวฝรั่งเศษในเกาหลี  แอบเห็นว่ากำลังไปได้ดี ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้พาราได้ทำตามความฝัน ที่ได้บอกเราไว้ตอนนั้นไหม  แต่ความฝันมันเปลี่ยนแปลงได้นี่เนาะ ตอนนั้นที่ฝันไว้ กับตอนนี้ที่ฝันอยู่อาจะไม่ใช่สิ่งเดียวกัน ความฝันปัจจุบันสิสำคัญที่สุด ! 

... และนี่ก็เป็นเหตุผลในการมาเรียนภาษาของเพื่อนๆ ในห้อง เห็นไหมว่ามันหลากหลายจริงๆ ไม่ใช่มีแค่เรียนไปเพื่อทำงาน เรียนเพื่อเปิดประสบการณ์ เรียนเพื่อหามิตรภาพ เรียนเพื่อรักยังมีเลย (นี่แหน่ะ) ...ทั้งหมดทั้งมวลนี้อยากเล่าต่อเพราะเราเป็นคนนึงที่โดนถามบ่อยมากๆ ว่าทำไมถึงเรียนภาษาเกาหลี คำถามเพิ่มเติมคือ ทำไมไม่เรียนญี่ปุ่นหรือจีน น่าจะดีกว่า (บ่อยครั้งเป็นคำถามจากคนที่พึ่งรู้จักครั้งแรก) เราว่าเหตุผลในการมาเรียนภาษาหรือเหตุผลในการเรียนรู้อะไรสักอย่างเป็นเหตุผลส่วนบุคคล ไม่ใช่ทุกคนบนโลกที่มาเรียนภาษาเกาหลีเพื่อนำไปประกอบอาชีพหรือสร้างรายได้ การเรียนรู้อะไรใหม่ๆ โดยเฉพาะภาษา ในความคิดเรามันเหมือนเป็นการให้โอกาสตัวเอง หลังจากที่เราเรียนภาษาเกาหลี ชีวิตเราเปลี่ยนไปหลายๆ ด้าน ได้โอกาสดีๆ ได้เจอคนใหม่ๆ ได้มิตรภาพ ได้เรียนรู้อะไรเยอะแยะมากมาย

ใครที่กำลังลังเลว่าจะเรียนภาษาเกาหลีดีไหม...ตอบเลยว่าดี! การเรียนรู้เป็นเรื่องที่ดีเสมอ แต่ถ้าใครกำลังลังเลว่าจะมาเรียนที่เกาหลีเลยดีไหม ถ้าทุกอย่างรอบด้านพร้อมแล้ว เราแนะนำมากๆ มันเปิดโลก เปิดโอกาส  เราจะได้เจอเพื่อนหลายชาติและจะได้พูดคุยเรียนรู้ที่มาที่ไปของเพื่อนๆ และมันจะทำให้เรามองย้อนไปที่ตัวเราเอง และประเทศที่เราจากมาก

เนิ่นนานมากที่ไม่ได้เขียนบล็อก อาจจะวนๆ งงๆ ไปบ้าง ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ

ฝากเพจด้วย แม้จะไม่ค่อยมีอะไรอัพเดทมาก แต่พยายามคิดเรื่องมาอัพเดทตลอดนะ...

https://www.facebook.com/sogangbychickimilk/

 เรื่องเพื่อนๆ ในห้องยังไม่จบเท่านี้ค่ะ ถ้ามีโอกาสจะเอาเรื่องราวเพื่อนในเลเวลอื่นๆ ให้ฟัง

:D